Du büst narms seker – se kennt di!

Foto von LOGAN WEAVER | @LGNWVR auf Unsplash

Wenn du ok dinken deist, annerwegs kennt se di nich, denn so büst du op’n Holtweg. Vör enige Tiet möken wi wedder Urlaub in’n Allgäu. Dor dücht uns, wi schulln enen lütten Afstecker no de bayrische Hauptstadt München moken. Wieldat so komodig un problemlos is, güng de Reis von Immenstadt no München mit den Tog los. Dor ankomen sünd wi ierstmol de Neehuuser Stroot rünner pett mit Richtung no den Viktualienmarkt. Dorbi müssen wi över denn Marienplatz mit dat grote Roothuus gohn. Dor verpuusten wi uns ierstmol. Kuum dat wi uns verhoolt harrn, keum dor ene junge Fro schnurstracks op uns to un meen: “Wat seukt de Müggen hier denn in München?“ Wi würrn baff. „Snack uns dor nich uns Grootkusine Sina ut Harsfeld an?“ Jo, se würrt. Se harr dor in München ene Arbeitssteed bi den Rundfunk funnen. 

En annermol güng uns Fohrt no Stuttgart. Op’n Trüchweg kiehrn wi Heilbronn an. Dat Auto stellen wi in en Parkhuus af. Bi denn Utgang sehen wi en Schohloden un bi de Utloog füllen mi een Poor Schoh in’t Oog. Wi also rin un no de Schoh gefroogt. De nette Verkeupersche kreeg se ok moreins her. Bi dat Anprobeern meen se: “Kann es sein, dass ich sie gestern bei uns im Fernsehen gesehen habe? Bei der Sendung ging es um die Milchstraße in Niedersachsen.“ Ik würr reinweg baff. Jo, dat stimm. In den SWR harrn se so enen Bericht sennt. Mien Fro meen: „Mit di kann man narms hingohn, di kennt se överall.“

Annerletzt sünd wi mit den CAP-Club no Rodenborg ob de Tauber ünnerwegs wen. Dat is ene wunnerbore Stadt mit vele historische Hüüs. Dor kiehrt wi ok giern mol an, wenn wi in’t Allgäu führt. De Clubmeister Franz harr Quartier in dat Hotel „Zum Rappen“ bookt. Een scheunet Hotel mit Restaurant. An’n tweeten Ovend, wi würr jüst bi’t Ovendbrooteten, keum dor een Kirl bi uns an’n Disch un fröög: „Ist hier jemand, der aus Düdenbüttel kommt.“ As ik dat hürrn dä: „Ut Düünbeudel – mien Heimatdörp“, dor bleev mi meist dat Eten in Hals stecken. „Jo,“ anter ik, „dat bün ik. Worüm froogst du un wieso weest du dat ik hier bün.“

„Tschä“, anter he, „ik bün hier mit ene lütte Sellschop un heff hüürt, dat ji hier Platt snackt un dor heff ik mi dacht, froog doch mol ob dor ener ut Düdenbüttel komen deit. Ik würr nämlich mit enen Buern ut dat Dörp to Reha.“

Wat miene Fro dorto meent hett, köönt ji jau dinken

In Scharbeutz hebbt wi ene Ferienwohnung, wo wi af un an mol hinführt üm no den Rechten to kieken. Dorbi mookt wi ok jümmer enen lütten Utfloog no Timmendörperstrand. Dor lungert denn de ganze „Hautevolee“ buten bi de Cafes rüm un plegt jümehr „Nixdohn“. Jümmer interessant dor mol langs to gohn. Wi keumen jüst no dat Middageten ut en Lokol, dor bölck von de annere Siet von de Stroot ener: „Wat mookt de Börgermeester Mügg ut Düünbeudel denn hier?“ Dat würr mien ole Schoolfründ Rolf. De wull sik ok in Timmendörperstrand de Fööt verpedden. Na, wi hebbt uns Weddersehn ollig beten begoten.

Berlin, Berlin, dor mutt man wen hemm. Dat würr ene Studienfohrt mit den Gemeendebund. Dat vulle Programm: Bundstag, Spreefohrt, Neddersassenvertretung un Stasi-Gefängnis Hohenschönhausen. Dor keumen wi jüst her un kiehrn in en Weertschop an. Kuum dat wi sitten dähn, keum dor een Ober bi uns an’n Disch un fröög, wat wi vertehrn wulln. Mi snack he von achtern an: „Herr Mügge, was darf es sein?“ Ik dink dat is jo leidig. Hier meern in de Hauptstadt snackt di ener mit dienen Nomen an? Ik dreih mi üm. Stünn dor nich de Geschäftsfründ Hermann ut Stood achter mi. He würr mit ene Fohrradgrupp in Berlin, harr mi sehn un wull mi nu vernarren hemm.

Tschä, so is dat: Narms büst du seker, se kennt di doch!