Bild von RonPorter auf Pixabay
Annerletzt würrn wi in’n Urlaub, in’n Allgäu. Dor kann man jümmer so scheun dörch de Bargen lopen. So ok an dissen Dag. Wi würrn mit de Seilbohn hoch führt un harrn uns boben so’n beten ümkeken. Op so‘n scheunen högeren Platz harrn wi ne feine Ümsicht. No en lüttje Tiet sehen wi so 40 Meter ünner uns een Huus, dor kunn man seker inkiehren. Wi meuken uns op’n Padd un stüern op dat Huus to. Over dat würr keen Wirtshuus. Dor wohnen Lüüd binnen. Dat würr en Wohnhuus.
Op den Weg dorhin keumen uns 4 Höhner in de Meut. Von de Rasse „Italiener“. So’n Höhner harr mien Mudder fröher ok hat.
Un bumms würr de Erinnerung an miene Kinnertiet wedder dor.
Mien Mudder harr ok Höhner, wie dat fröher överall op de Hööf würr, de löpen överall rüm un seuken sik dat Fudder sülvst. So üm de 25 Stück un enen Hohn harrn wi. De Höhnerstall würr blangenan in de Schüün. To’n Eierleggen stünn dor en Stellaasch mit 20 Eiernester. Jeden Morgen würrn de Eier ut de Nester nohmen un in enen Korf leggt. In de Week keum eenmol de Eierfro Meta Ludwigs un köff de Eier op. Ehr Kirl würr ok in’n Krieg bleven un so fründjern sik de beiden Fronslüüd so‘n beten an. Bi uns in’n Dörp hett se blots „Eier-Mett“ heten. Se würr rejell, snack over ok giern beten veel. No en poor Johren geev se den Hannel op. Nu keum de Eiermann Richard Rietmöller un köff de Eier op. He visentier jüm no Grött un Utsehn un betohl de Eier gliecks in boor. He snack nich veel, möök sienen Preis un denn hau he wedder af.
De Höhner würrn altohoop beringt. Jede Hehn kreeg enen Höhnerring, enen Spiralring ut Kunststoff, an’t Been. Jüst so as wi bi de Höhner in’n Allgäu. De Ringe harrn verschiedene Farven: blau, greun, root, geel. Dor kunn man an sehn, ut wat för en Johr de Höhner würrn. So no dree-veer Johr harrn se jümehr Legeleistung dohn un keumen in‘n Putt. So wüss man furts, keen Hehn an de Reeg würr.
Dreemol in’n Johr müss de Stall schier mookt warrn. Dat würr mien Sook. De Wiemen reinmoken. De Nester gründlich utwaschen. Denn de ganze Höherschiet rutsmieten un denn denn ganzen Höhnerstall mit Carbit kalken. Dat möök de Milben doot. Ene Schietarbeit.
Üm sik wat dorto toverdehnen, hett mien Mudder jedet Johr 100 Höhnerküken in twee Tuchten as Junghennen groottogen. De verköff se denn no tein Weken as Junghennen. Wenn dor nix bi afspillen dä, den harr se dor enen goden Verdeenst bi. Toierst würrn de Küken in en Freelandhuus groottogen. Dat würr en Kassen de 20 Meter lang un 150 cm breet würr. Vörn würrn dor Finster roppleggt, achtern würr en Röhr anbröggt, dat mit Brikett bött würr. So harrn de jungen Küken jümmer en beten Warms.
erdeenst noch nich so groot. Mien Unkel Heini, en Höhnertüchter mit ‘ne egene Brüteree meen, ik schull mi man enen Stall för föfftig Höhner buen. No siene Bereknung kunn ik dor in’n Johr so bi sösshunnert Mark Gewinn mit moken. Denn Stall hebbt wi furts in Egenleistung buet. Dat Fuddern, Eier seuken usw. hett mien Mudder övernohmen. No twee Johr meen se: „Ik gleuv, wi betohlt dor mihr för dat Höhnerfudder an denn Landhannel as wi an Eiergeld wedder innehmen doot.“ Dormit würr dat Schicksol von denn ne’en Höhnerstall un de Höhner besiegelt.
Ik heff mi dor denn ene Warksteed inricht un in den Höhnerutloop hebbt uns Kinner jümehrn intünten Speelplatz kregen. So hebbt Stall un Utloop noch ene gode Verwendung funnen.
Vondoog gifft dat kuum noch Höhner in uns Dörp, egentlich schood.
Liekers wull ik een Geschicht ut de Nutiet schrieven, over in de Vörwiehnachtstiet goht mi jümmer de Gedanken ut de Kinnertiet dörch den Kopp.
Heinz Mügge
Vörsitter von den Vereen „De Plattdüütschen“